Αν δεν ήταν το φαγητό;

Πόσες φορές ψάχνεις κάτι να φας, χωρίς να πεινάς;

Ίσως είναι η κούραση. Ίσως η συναισθηματική φόρτιση, μπορεί να είναι και η μοναξιά.

Εκείνες τις στιγμές, αλήθεια, το φαγητό μοιάζει να είναι η πιο εύκολη παρηγοριά. Κι όμως, αν σταματούσες για ένα λεπτό να σκεφτείς;

“Αν δεν ήταν το φαγητό… τι θα χρειαζόμουν τώρα;”
… τι θα απαντούσες;

Αυτό το άρθρο δεν γράφτηκε για να σε κρίνει. Ούτε για να σου πει τι να τρως όταν νιώθεις ότι έχεις ανάγκη για κάτι ¨απαγορευμένο¨. Γράφτηκε για να σου δώσει χώρο, έναν νέο τρόπο σκέψης. Να κάνεις ένα μικρό βήμα πίσω και να ακούσεις — όχι την πείνα σου, αλλά τις ανάγκες σου.

Πολλές φορές πίσω από την επιθυμία για φαγητό, υπάρχει μια επιθυμία για κάτι άλλο κι αυτό αξίζεις να το φροντίσεις. Τι κι αν η φροντίδα σου είναι μέσω του φαγητού;

Το φαγητό δεν είναι εχθρός μας, συνήθως είναι ένα μέσο να νιώθουμε ασφάλεια.

Πόσες φορές οι αγαπημένοι μας, μας φρόντισαν μέσω της τροφής, οικείο συναίσθημα! Τι πιο λογικό! Οπότε είναι φυσικό να το επιλέγεις σε κάθε δύσκολη ή δυνατή στιγμή, μέσα στη μέρα. Αυτό δεν είναι αδυναμία, τις περισσότερες φορές είναι απλά μια συνήθεια π.χ. γυρίζω κουρασμένη και εξαντλημένη από την δουλειά και αντί να ξεκουραστώ για να συνεχίσω την ημέρα μου, ανοίγω το κουτί με τα μπισκότα… και ανακουφίζομαι ή απλά έτσι νιώθω ασφάλεια.

Αν όμως δεν είχα αυτήν τη συνήθεια… τι άλλο θα μπορούσα να κάνω για να ανακουφιστώ;

Ίσως μια αγκαλιά να αρκούσε ή 10 λεπτά ησυχίας. Μια κουβέντα με ένα αγαπημένο πρόσωπο ή ένα αναζωογονητικό μπάνιο.

Θα βοηθούσε να ακούσεις το σώμα σου χωρίς να νιώθεις ότι πρέπει να το αλλάξεις.
Αντί να ψάχνεις τι να κόψεις, ψάξε τι να δώσεις.

Μπορεί να είναι ακόμα και φαγητό, απλά να είναι με φροντίδα. Πρακτικά, αν αναζητάς ζάχαρη, σου προκαλεί έναν εθισμό, οπότε ναι είναι δύσκολο να αλλάξεις από την μια μέρα στην άλλη. Όταν σε κάθε δύσκολη στιγμή σου το σώμα σου αναζητά κάτι σε ¨ζάχαρη¨ μην το κατακρίνεις, έτσι έχει μάθει. Δώσε χώρο και χρόνο για κάθε σου συναίσθημα και επιθυμία.

Για αρχή αυτό που μπορείς να κάνεις είναι μικρές πράξεις αυτοφροντίδας. Πριν καταναλώσεις το οτιδήποτε αυτο-παρατηρησαι το σώμα σου και την διάθεση σου. Σε μια κλίμακα από το 1 έως το 10 πόσο θα το βαθμολογούσες την πείνα σου; Την ανάγκη σου για φαγητό; Σκέψου τι νιώθεις ακριβώς, ονόμασε το συναίσθημα σου και αναρωτησου αν μπορείς να το καλύψεις με κάτι άλλο, να σε φροντίσεις με άλλο τρόπο. Κι αν τελικά επιλέξεις να φας κάτι, μπορείς αυτό να το κάνεις με αγάπη;

Δεν χρειάζεται να αλλάξεις εσένα. Αρκεί μόνο να μάθεις να σε ακούς και να σε φροντίζεις!