Η Μεσογειακή Διατροφή έγινε γνωστή για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1970, που έλαβε χώρα Η Μελέτη Των Επτά Χωρών.
Η μελέτη αυτή η οποία ξεκίνησε το 1960 από τον Ancel Keys και τους συνεργάτες του, στη Μινεσότα, συνέκρινε την εμφάνιση των καρδιαγγειακών νοσημάτων με τον τρόπο ζωή σε πληθυσμούς από επτά διαφορετικές χώρες. Οι χώρες αυτές ήταν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Γιουγκοσλαβία, η Ιαπωνία, η Φιλανδία, η Ολλανδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Στη μελέτη ερευνήθηκε η υπόθεση, ότι οι διαφορές ανάμεσα στους πληθυσμούς στη συχνότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων και εγκεφαλικών προκύπτει από τη σχέση φυσικών χαρακτηριστικών και του τρόπου ζωής.

Πιο συγκεκριμένα, από τη σύσταση της δίαιτας και την περιεκτικότητα της σε λιπαρά.

Η Μεσογειακή Διατροφή όπως αυτή λοιπόν ορίστηκε, έχει οχτώ βασικά χαρακτηριστικά από τα οποία αποτελείται:
I.       Υψηλή αναλογία μονοακόρεστων λιπαρών οξέων προς τα κορεσμένα λιπαρά οξέα.
II.     Μέτρια κατανάλωση αιθανόλης (αλκοόλ)
III.   Υψηλή κατανάλωση οσπρίων.
IV.    Υψηλή κατανάλωση δημητριακών, συμπεριλαμβανομένου και του ψωμιού.
V.      Υψηλή κατανάλωση φρούτων.
VI.    Υψηλή κατανάλωση λαχανικών.
VII.  Χαμηλή κατανάλωση κρέατος και προϊόντων αυτού.
VIII.Μέτρια κατανάλωση γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων.

Ιδιαίτερο συστατικό της Μεσογειακής Διατροφής είναι επίσης, το ελαιόλαδο, το οποίο είναι σημαντικό για δύο κυρίως λόγους.

Αφενός γιατί έχει αρκετές ευεργετικές δράσεις στην υγεία του ανθρώπου και αφετέρου διότι βοηθάει στην κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων λαχανικών, είτε με τη μορφή σαλάτας, είτε με τη μορφή μαγειρευτού φαγητού.

Παράλληλα, σύμφωνα με τις διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων, κύριο ρόλο έχουν τα διάφορα τυριά με κύριο εκπρόσωπο τη φέτα η οποία προστίθεται ακόμα και στη σαλάτα. Το κρασί επίσης καταναλώνεται σε μέτριες ποσότητες σχεδόν σε κάθε γεύμα. Επιπλέον, υψηλή κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, δημητριακών και ελαιολάδου έχει σαν αποτέλεσμα η διατροφή να είναι πλούσια σε πολλές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία Έτσι, σύμφωνα με τα παραπάνω οι επιστήμονες πρότειναν το σχήμα της Μεσογειακής Πυραμίδας.

Ωστόσο, εκτός από το ελαιόλαδο, υπάρχουν πολλές διαφορές στις δίαιτες μεταξύ των επτά χωρών που έχουν αναφερθεί.
Για παράδειγμα μεγάλες διαφορές παρατηρούνται στην κατανάλωση διαφορετικών τροφικών ομάδων, με τη Βόρεια Ευρώπη που την χαρακτηρίζει η υψηλή κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, σε αντίθεση από τη Νότια Ευρώπη που τη χαρακτηρίζει η υψηλή κατανάλωση λαχανικών, οσπρίων και ψαριού. Το κρέας καταναλώνεται περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα δημητριακά, το ψάρι και τα προϊόντα σόγιας στην Ιαπωνία.

Δυστυχώς όμως πολλοί ερευνητές αναφέρουν ότι οι διαιτητικές συνήθειες του Ελληνικού πληθυσμού έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια επηρεασμένες κυρίως από τα δυτικά πρότυπα.